Vrijdag 8 juni

De reis naar Hobas voorloopt voorspoedig. Het gebied waar we door heen rijden is vrij eentonig en niet echt mooi te noemen. We passeren een enorme dam. Vlak daarna is een kwekerij van palmbomen en druivenstruiken. Dat even snel als het opdoemt weer uit het beeld verdwijnt. Voor ons slingert de weg eindeloos voort. Op een gegeven moment wordt het Art even te veel… jeetje waar gaan we helemaal heen. Hier kan toch niemand een camping opbouwen!
Bij het boord Ais-Ais links af slaat de twijfel toe. Dat komt toch na Hobas? De GPS zegt dat we er bijna zijn, dus verder gaan we weer. Na de volgende bocht doemt plotseling de camping voor ons op met een mannetje met een formulier bij de poort. We kennen de procedure inmiddels. Welkom in nationaal park Hobas.

Aan het einde van de middag werpen we een blik op de Fish River Canyon. Hij is inderdaad indrukwekkend diep en breed. Janneke heeft het al snel bekeken en verdwijnt weer in de auto. Er zijn nog meer uitzichtpunten maar die laten we voor nu even links liggen.